Ιερές Μπίζνες στην υπό κατοχή Χρεωκοπημένη Ελλάδα

Σε "Ιερή" μπίζνα έχουν μετατραπεί τα τάματα στην "Παναγία" της Τήνου. Κοσμήματα και αναθήματα των χιλιάδων πιστών για παράκλησή ή “ευχαριστώ” λιώνονται στην Τουρκία, επιστρέφουν ως πλάκες χρυσού και στην συνέχεια το Ίδρυμα της Τήνου τα πουλά στην τράπεζα της Ελλάδας και εισπράττει μετρητά. 

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΘΟΥΝ
Γιατί λιώνονται στην Τουρκία; Που πηγαίνουν τα χρήματα αυτά; Ωφελούνται κάποιοι; Φορολογούνται; Βοηθούνται οι Χρεοκοπημένοι πιστοί την ίδια ώρα που βλέπουν τους κόπους μιας ζωής να βγαίνουν σε πλειστηριασμούς;

Στην σοκαριστική αυτή αποκάλυψη προχωρούν τα Παραπολιτικά, ύστερα από βαλίτσα που βρέθηκε στο "Ελευθέριος Βενιζέλος" και η οποία έκρυβε την συμφωνία. Συγκεκριμένα, πριν από λίγες ημέρες, στις 8 του μηνός, οι τελωνειακοί υπάλληλοι του αεροδρομίου μπλόκαραν αποσκευή μέσα στην οποία κρύβονταν επτά πλάκες χρυσού. Ο επιβάτης, με τα αρχικά Κ.Μ., ταξίδευε από την Τουρκία και δήλωσε στους έκπληκτους υπαλλήλους ότι ο χρυσός προερχόταν από λιωμένα τάματα στη Μεγαλόχαρη. Η πολύτιμη αποσκευή κρατήθηκε από τους τελωνειακούς, καθώς έλειπαν ορισμένα παραστατικά που ο ελεγχόμενος διαβεβαίωσε ότι θα προσκόμιζε.

Στην "απόδειξη παραλαβής αποσκευών επιβάτου" αναφέρονται τα πλήρη στοιχεία του εμπόρου πολύτιμων μετάλλων από την Κρήτη, καθώς και ότι κρατήθηκε στο αεροδρόμιο "βαλίτσα περιέχουσα επτά πλάκες χρυσού, βάρους 7 κιλών και 82 γραμμαρίων".

Πριν από τον 15Αύγουστο 
Το συμφωνητικό μεταξύ του Πανελλήνιου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου και του εμπόρου που υπογράφηκε δύο ημέρες πριν από τον Δεκαπενταύγουστο και την κοσμοσυρροή στην Τήνο, στις 13/8/2015, περιγράφει λεπτομερώς τους όρους του "χρυσού" deal.

"Η ως ανωτέρω ορισθείσα ποσότητα είκοσι ενός (21) κιλών καθαρού χρυσού θα παραδοθεί από τον δεύτερο συμβαλλόμενο σε είκοσι ένα (21) ράβδους, βάρους ενός (1) κιλού εκάστη, κάθε μία από τις οποίες θα φέρει σφραγισμένη κατά τη χύτευση την αρίθμηση και την πιστοποίηση του διεθνώς αναγνωρισμένου χυτηρίου NADIR, μέλους του London Bullion Market, και θα συνοδεύεται απαραίτητα από πιστοποιητικά έγγραφα που θα βεβαιώνουν τη γνησιότητά της".

Για την ανταλλαγή του χρυσού στήνεται μια ολόκληρη επιχείρηση, με αυστηρά χρονοδιαγράμματα."Η παράδοση των ράβδων κράματος και η παραλαβή των ράβδων καθαρού χρυσού θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία του ΠΙΙΕΤ τμηματικά σε τρεις φάσεις, κατά το χρονικό διάστημα από την υπογραφή της παρούσας σύμβασης έως 25 Αυγούστου, σε ημέρες και ώρες που θα καθορισθούν για λόγους ασφαλείας μεταξύ των δύο συμβαλλομένων, ως εξής: Α) Ο δεύτερος συμβαλλόμενος θα παραλαμβάνει μία (κατά σειρά) ράβδο κράματος κάθε φορά, έχοντας υποχρέωση εντός 72 ωρών να επιστρέφει παραδίδοντας επτά (7) ράβδους καθαρού χρυσού του ενός (1) κιλού εκάστη, πιστοποιημένες σύμφωνα με το άρθρο 1 του παρόντος, οπότε και θα παραλαμβάνει την επόμενη κατά σειρά ράβδο κράματος".

Μάλιστα, για την ανταλλαγή ο έμπορος καλείται να καταβάλει ως εγγύηση ποσό 200.000 ευρώ, που φυλάσσεται σε χρηματοκιβώτιο για την περίπτωση που κάτι πάει στραβά. "Η ως άνω διαδικασία θα πραγματοποιηθεί υπό τους ίδιους ακριβώς όρους και για τις τρεις ράβδους κράματος, μέχρι δηλαδή ο πρώτος συμβαλλόμενος να παραδώσει και τις τρεις ράβδους κράματος στον δεύτερο συμβαλλόμενο, ο δε τελευταίος να έχει παραδώσει στον πρώτο συμβαλλόμενο τη συνολική ποσότητα των (21) κιλών καθαρού και ως άνω πιστοποιημένου χρυσού. Β) Ο δεύτερος συμβαλλόμενος, προσερχόμενος για την παραλαβή της πρώτης κατά σειρά ράβδου, θα καταθέσει στο ΠΙΙΕΤ ως εγγύηση για την καλή εκτέλεση της παρούσας σύμβασης το ποσό των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ σε μετρητά, το οποίο με ευθύνη του ΠΙΙΕΤ θα φυλαχθεί σε χρηματοκιβώτιο και θα παραδοθεί στον δεύτερο συμβαλλόμενο μετά την ομαλή ολοκλήρωση και των τριών σταδίων της διαδικασίας, με βάση την οποία πρέπει να έχει παραδώσει στο ΠΙΙΕΤ τη συνολική ποσότητα των (21) κιλών καθαρού και πιστοποιημένου χρυσού. Η ως άνω εγγύηση των διακοσίων (200.000) ευρώ, σε περίπτωση παράβασης των όρων εκτέλεσης της παρούσας σύμβασης που αφορούν στη διαδικασία, στις προϋποθέσεις και στους όρους παράδοσης των ράβδων κράματος και παραλαβής των ράβδων καθαρού χρυσού, θα εκπέσει εξολοκλήρου υπέρ του Πανελληνίου Ιερού Ιδρύματος Ευαγγελιστρίας Τήνου, η δε εκτέλεση της σύμβασης θα διακοπεί αυτοδίκαια".

Ο χρυσός αγοράζεται τελικά από την Τράπεζα της Ελλάδος και το Ιδρυμα της Τήνου παίρνει μετρητά. Ωστόσο, μέχρι να γίνει αυτό, η γνησιότητα των ράβδων μπορεί να αμφισβητηθεί. "Η παραλαβή των ράβδων από τον πρώτο συμβαλλόμενο δεν συνεπάγεται την οριστική αποδοχή της γνησιότητας των ράβδων και την αποδοχή της συμφωνηθείσας περιεκτικότητάς τους σε καθαρό χρυσό, καθώς δικαιούται να αξιώσει κάθε ανάλογη αποζημίωση από τον δεύτερο συμβαλλόμενο, σε περίπτωση που σε μεταγενέστερο χρόνο, μέχρι και την αγορά των ράβδων από την Τράπεζα της Ελλάδος, διαπιστωθεί διαφοροποίηση από αυτά που συμφωνήθηκαν και πιστοποιήθηκαν όσον αφορά το βάρος των είκοσι ενός (21) κιλών καθαρού χρυσού που πρέπει να περιέχουν οι ράβδοι που θα παραδοθούν από τον δεύτερο συμβαλλόμενο".

Τι αναφέρει το συμφωνητικό που έχουν υπογράψει
Τα τάματα στην Παναγία, όπως φαίνεται, λιώνουν και γίνονται αρχικά ράβδοι κράματος, οι οποίες στη συνέχεια παραδίδονται στους εμπόρους, που τις μεταφέρουν σε χυτήρια του εξωτερικού, εν προκειμένω στην Τουρκία, ώστε να μετατραπούν σε καθαρό χρυσό και να επιστρέψουν στην Τήνο.

Τα "Π" αποκαλύπτουν και το συμφωνητικό που έχει συνάψει με συγκεκριμένο έμπορο πολύτιμων μετάλλων ο νόμιμος εκπρόσωπος του Πανελληνίου Ιδρύματος Ευαγγελίστριας Τήνου για την επεξεργασία "ράβδων κράματος χρυσού, οι οποίες προέρχονται από τήξη δωρηθέντων τιμαλφών ακατάλληλων για ιερή χρήση". Για την ακρίβεια, αντικείμενο της συμφωνίας είναι η "ανταλλαγή ράβδων κράματος χρυσού από τηχθέντα τιμαλφή με ράβδους καθαρού χρυσού διεθνώς αναγνωρίσιμης πιστοποίησης".

Ο έμπορος, δηλαδή, παραλαμβάνει τις ράβδους κράματος και παραδίδει χρυσό υψηλής ποιότητας. "Ο δεύτερος συμβαλλόμενος θα παραδώσει καθαρό χρυσό διεθνώς αναγνωρίσιμης πιστοποίησης, αποδεκτής μορφής, για αγορά από την Τράπεζα της Ελλάδος, συνολικού βάρους είκοσι ενός (21) κιλών, και θα παραλάβει τις κατά τα ανωτέρω τρεις (3) ράβδους κράματος χρυσού που κατέχει ο πρώτος συμβαλλόμενος και για τις οποίες έχει πραγματοποιήσει ανάλυση περιεκτικότητας σε καθαρό χρυσό από δείγματα που έλαβε, με βάση τα οποία και υπέβαλε την προσφορά του. Σύμφωνα με την ανωτέρω ανάλυση που πραγματοποίησε ο δεύτερος συμβαλλόμενος, οι τρεις ράβδοι κράματος έχουν μέση περιεκτικότητα σε καθαρό χρυσό 510/1.000, περιεκτικότητα αποδεκτή και από τον πρώτο συμβαλλόμενο με βάση δύο προγενέστερες αναλύσεις που έχει στη διάθεσή του".

Στη συμφωνία προβλέπεται και μερίδιο για τον έμπορο: "Το συνολικό βάρος των δειγμάτων από τις τρεις ράβδους που παρέλαβε ο δεύτερος συμβαλλόμενος και ανέρχεται σε είκοσι (20) γραμμάρια δεν θα επιστραφεί, αφού αποτελεί μέρος του συνολικού βάρους των τριών ράβδων κράματος που δικαιούται να παραλάβει, μόλις παραδώσει τον ως άνω συμφωνηθέντα καθαρό χρυσό".

Και έκδοση παραστατικών
Στο συμφωνητικό μεταξύ του εμπόρου και του ΠΙΙΕΤ αναφέρεται ότι ο πρώτος είναι υποχρεωμένος να τηρήσει το γράμμα του νόμου σε επίπεδο παραστατικών: "Ο δεύτερος συμβαλλόμενος, τόσο για τη μεταφορά και την παράδοση των ράβδων καθαρού χρυσού όσο και για την παραλαβή και τη μεταφορά των ράβδων κράματος χρυσού, οφείλει να εκδώσει τα κατά περίπτωση νόμιμα παραστατικά. Το ΠΙΙΕΤ είναι νόμιμος κάτοχος των, κατά τα ανωτέρω, ράβδων κράματος χρυσού, οι οποίες προέρχονται από τήξη δωρηθέντων τιμαλφών ακατάλληλων για ιερή χρήση, για τα οποία έχουν εκδοθεί τα απαραίτητα γραμμάτια παραλαβής και λογιστικής χρέωσής τους στα επίσημα βιβλία του Λογιστηρίου".

Για τον εντοπισμό της βαλίτσας με τις επτά πλάκες χρυσού στο αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος" ενημερώθηκαν όλες οι αρμόδιες Αρχές, καθώς ο έμπορος δεν είχε μαζί του όλα τα απαραίτητα παραστατικά, ενώ ερωτήματα προκαλεί και το γεγονός ότι το πολύτιμο φορτίο έφτασε στην Ελλάδα κρυμμένο σε βαλίτσα.

ΠΗΓΗ: 
1. http://www.parapolitika.gr/article/321712/ieri-mpizna-stin-tino-ravdoi-hrysoy-me-ta-tamata-stin-panagia
2. http://www.news.gr/ellada/koinonia/article/238375/lionoyn-ta-tamata-ths-thnoy-sthn-toyrkia-kai-poyla.html

 

Τα ψεύδη για τις ανθρωποθυσίες στην Ελληνική Θρησκεία

Γεμάτο το διαδίκτυο από τις βρωμιές των spam των αΧρείων Απολογητών κατά της Ελληνικής Θρησκείας και των προγόνων μας. 

Εμείς παραμένουμε σταθεροί στις διαχρονικές Αξίες της Ελληνικής Θρησκείας και των προγόνων και συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που πρέπει:
ΤΙΜΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΟΞΑΖΟΥΜΕ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΕ ΛΑΜΠΕΡΟ ΟΙΝΟ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ.
ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ-ΑΡΙΣΤΑΙΟΣ

Α. Οι ανθρωποθυσίες στα Ανεμόσπηλια Αρχανών

      Σε ένα άρθρο σε εφημερίδα, του εκπαιδευτικού κ. Β. Δερμιτζάκη (με παρόμοια άρθρα έχει κατακλυστεί το ιντερνέτ), που λέει: «Ανθρωποθυσία στα Ανεμόσπηλια των Αρχανών το 1.700 πκχ.

 Η πρώτη τεκμηριωμένη-αποδεδειγμένη ανθρωποθυσία στη Μινωική Κρήτη», «Και ο Επιμενίδης ο Κρητικός, που κλήθηκε από τους Αθηναίους να καθάρει την πόλη τους από το Κυλώνειο Άγος, προσέφυγε στην ανθρωποθυσία». «Και η θρησκεία μας διδάσκει τις ανθρωποθυσίες βλέπε θυσία Αβραάμ» κ.α. Ωστόσο όλα αυτά είναι ψεύδη, κακοήθειες και απορώ που Έλληνες και μάλιστα εκπαιδευτικοί τα υιοθετούν, αφού δε στηρίζονται ούτε σε αρχαίες πηγές ούτε και σε αρχαιολογικά ευρήματα, αλλά:

• Σε παραποιήσεις αρχαίων κειμένων, αφού και ο Επιμενίδης δεν προέβηκε σε ανθρωποθυσίες, αλλά σε θυσίες μαύρων και άσπρων προβάτων: «Λαβών πρόβατα μελανά τε και λευκά ήγαγε προς τον Άρειον Πάγον. Κακείθεν είασεν ιέναι οι βούλοιντο, προστάξας τοις ακολούθοις ένθα αν κατακλίνοι αυτών έκαστον, θύειν τω προσήκοντι θεώ· και ούτω λήξαι το κακόν» (Διογένης Λαέρτιος, Επιμενίδης).
• Σε κακοήθη σενάρια, όπως στην προκείμενη περίπτωση του αρχαιολόγου Γ. Σακελλαράκη, γνωστού και από την προσπάθεια που είχε κάνει να μεταφέρει το σπήλαιο γέννησης και ανατροφής του Δία από τη Δίκτη σε άλλο μέρος και διαψεύστηκε.

      Σε δημοσίευμα του κ. Σακελλαράκης στην εφημερίδα «Έθνος» έγραφε: «Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Σακελλαράκης, στα Ανεμόσπηλια γύρω στα 1700 πκχ ξετυλίχτηκε ένα δράμα θανάτου. Ένα ιερό και οι άγριοι σεισμοί που μάστιζαν τη Κρήτη, και μάλιστα είχαν γκρεμίσει τα παλάτια της, ήταν η αιχμή του δόρατος. Ο τοποτηρητής του ιερού, στην προσπάθειά του να εξορκίσει τη θεότητα, αποτολμά την έσχατη πράξη: να θυσιάσει έναν άνθρωπο. Βεβαίως, μάταια. Ένας μετασεισμός προκάλεσε την κατάρρευση της στέγης και των τοίχων του κτηρίου -τέσσερα δωμάτια κι ένας διάδρομος, εμβαδού μόλις 1.375 τ.μ.-, σκεπάζοντας κάτω από το χώμα τον ιερέα, περίπου 37 χρόνων, που βρέθηκε στη στάση του πυγμάχου, ενδεικτική της προσπάθειάς του να αντισταθεί στην πτώση της στέγης, και τους δύο βοηθούς του, μια γυναίκα ηλικίας 28 χρόνων, που βρέθηκε μπρούμυτα, και το τρίτο στέλεχος της ομάδας -το φύλο του παραμένει αδιευκρίνιστο-, που φαίνεται πως κρατούσε ένα αγγείο απ’ εκείνα στα οποία συνέλεγαν το αίμα των θυσιασμένων ζώων. Το χάλκινο όπλο της θυσίας, μια λόγχη 40 εκατοστών, βρέθηκε δίπλα στο θύμα!»
(Εφημερίδα Έθνος 16/10/2009).
      Ο κ. Σακελλαράκης σε άλλα δημοσιεύματά του είχε πει ότι το κτίσμα αυτό ήταν διώροφος ναός, ότι εκεί βρέθηκαν υπολείμματα «ξόανου» που είναι ένδειξη ότι εκεί γίνονταν ανθρωποθυσίες κ.α. Μάλιστα εξ αυτού οι δαιμονιστές σχεδίασαν ένα διώροφο ναό με αγάλματα και σφαγμένους ανθρώπους λέγοντας ότι είναι αναπαράσταση του ναού στα Ανεμόσπηλια!
      Ωστόσο όλα αυτά είναι «ύβρις και ασέβεια προς το Μινωικό κόσμο», όπως χαρακτήρισαν τις απόψεις του οι άλλοι αρχαιολόγοι τότε που τα είπε, αλλά και παιδαριώδη σενάρια, γιατί:

1. Η πραγματικότητα είναι ότι στην περιοχή των Αρχανών (Φουρνί, Ανεμόσπηλια κλπ.), η οποία, ως γνωστόν, απέχει ελάχιστα από την Κνωσό, δεν υπάρχει μόνο το εν λόγω αρχαίο κτίσμα με νεκρούς, αλλά και πάρα πολλά άλλα, ολόκληρη νεκρόπολη με θολωτούς και λαξευτούς τάφους, άρκλες, κοινά μνήματα κλπ., που χρονολογούνται ήδη πριν από το 2400 πκχ.Συνεπώς εδώ δεν έχουμε τίποτε άλλο παρά μόνο ένα αρχαίο τέμενος νεκρόπολης, δηλ. ιερό με βωμό και τάφους, περιφραγμένο για ομορφιά, αλλά και για να μην μπαίνουν τα ζώα και όμοιο με αυτό στην αρχαία Φαινεό, κάποιας επιφανούς οικογένειες, αφού οι άλλοι τάφοι είναι χωρίς ιερό και φαίνονται και πιο φτηνοί στην κατασκευή.
2. Αν εδώ είχαμε θυσία θα έπρεπε να υπάρχει ξίφος και όχι λόγχη, αφού αυτές δε γίνονται με λόγχη, αλλά με κόψιμο του λαιμού για να τρέξει αίμα που συλλέγεται σε αγγείο και μ’ αυτό ραντίζεται ο βωμός, όπως αναφέρεται στις αρχαίες θυσίες, αλλά και φαίνεται στις παραστάσεις τους στα αρχαία αγγεία. Η λόγχη, αν είναι λόγχη, γιατί κι αυτό αμφισβητείται, δεν είναι είδος μαχαιριού, αλλά αρχαίο όπλο με κοντάρι και αιχμηρή ακμή, άρα πιθανόν εδώ να υποδηλώνει αξίωμα του νεκρού ή δολοφονική ενέργεια. Μπορεί να είχε βρεθεί εκεί και από άλλο λόγο, π.χ. σύληση των τάφων.
3. Αν εδώ είχαμε οροφή που έπεσε και σκότωσε αυτούς που ήταν μέσα, ο νεκρός που βλέπουμε στη φωτογραφία δε θα έπρεπε να έχει τα χέρια του ακέραια και σε θέση πυγμάχου και επίσης το σώμα του ακέραιο και τεντωμένο σαν να κοιμάται τον αιώνιο ύπνο, γιατί θα του τα είχαν πλακώσει και τσακίσει η οροφή και οι τοίχοι Για τον ίδιο λόγο όλοι οι νεκροί θα έπρεπε να ήταν σκεπασμένοι κυρίως από πέτρες και δοκάρια και όχι μόνο με χώμα, όπως βλέπουμε στη φωτογραφία.
4. Είναι ψευδές, κοροϊδία, υποβάθμιση νοημοσύνης ότι εδώ έχουμε υπολείμματα ξόανου (ξύλινου αγάλματος), αφού οι φωτογραφίες δείχνουν καθαρά ότι έχουμε απλώς δυο ξύλινα πόδια ή κοινώς καλαπόδια για μπότες και σανδάλια ή και για άλλη χρήση. Αν είχαμε ξόανο, θα έπρεπε τα ξύλινα πόδια να δείχνουν σπάσιμο-αποκοπή στην κνήμη (ενώ δείχνουν καθαρά ότι εκ κατασκευής ήταν μέχρι εκεί) και συνάμα κάπου εκεί να υπήρχαν και τα υπόλοιπα κομμάτια του ξόανου, όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Πέραν αυτού και ξόανο να υπήρχε αυτό δε σημαίνει και ότι εδώ γίνονταν ανθρωποθυσίες, γιατί αρχικά όλα τα αγάλματα ήσαν ξύλινα και στα ιερά υπήρχαν ξόανα. Υπενθυμίζεται και ότι ο εφευρέτης τους ήταν ο Δαίδαλος.
5. Είναι ψευδές ότι «άγριοι σεισμοί μάστιζαν» την Κρήτη το 1700 πκχ γκρεμίζοντας παλάτια κλπ., γιατί, αν ήταν αλήθεια, θα υπήρχαν γι’ αυτό αρχαίες αναφορές ή μύθοι, αφού το θέμα αυτό είναι σοβαρό. Τα ερείπια των αρχαίων πόλεων Κρήτης δεν οφείλονται σε σεισμούς αλλά στις κατά καιρούς πυρπολήσεις των κατακτητών Ρωμαίων, Σαρακηνών και Τούρκων. Έπειτα ο σεισμός που λέει ο Μαρινάτος ότι προκάλεσε η έκρηξη του ηφαίστειου της Θήρας και κατέστρεψε την Κρήτη (παρότι και αυτό είναι ψέμα, όπως προκύπτει από την περιγραφή της έκρηξης που διασώζει από παλαιότερους του ο Στράβων, όμως περισσότερα γι’ αυτό βλέπε ) υπολογίζεται ότι έγινε το 1450 πκχ, άρα δε συμπίπτει με την υπολογιζόμενη κατάρρευση του κτιρίου στα Ανεμόσπηλια. Αλλά και αν ακόμη δεχθούμε ότι έγιναν αυτοί οι σεισμοί, το κτίσμα είναι πετρόκτιστο, με πολύ μικρά δωμάτια, χωρίς πόρτες επικοινωνίας στους μεσότοιχους και με πολύ γερούς τοίχους, άρα είναι αδύνατον να έπεσε ακαριαία και έτσι σκότωσε 4 ανθρώπους! Αλλά και αν ακόμη δεχτούμε ότι το κτίριο έπεσε από μετασεισμό και σκότωσε αυτούς που ήταν μέσα, οι επιζώντες θα είχαν βγάλει μετά από εκεί τους νεκρούς, για να τους θάψουν, εκτός και αν δεν έμεινε κανένας ζωντανός στην περιοχή, όμως τότε θα βλέπαμε πλακωμένους νεκρούς και σε άλλα αρχαία κτίρια της Κνωσού κλπ., όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
6. Είναι ψευδές, κοροϊδία, υποβάθμιση νοημοσύνης ότι εδώ είχαμε διώροφο ή με μεγάλα δωμάτια κτίριο που έπεσε από σεισμό, γιατί εδώ δε βλέπουμε να υπάρχουν αφενός κολώνες ή γωνιές στήριξης με πελέκια και αφετέρου τα αντίστοιχα οικοδομικά υλικά πεσμένα στη γη. Άλλωστε, αν είχαμε τέτοια περίπτωση, οι τοίχοι που έμειναν θα φανέρωναν ότι προήλθαν από γκρέμισμα, όμως εδώ δε βλέπουμε κάτι τέτοιο, αλλά απλώς περίφραξη, όπως αυτές στα αρχαία τεμένη.
7. Ανθρωποθυσίες αναφέρονται στην αρχαιότητα: Ιφιγένειας, Πολυξένης, Αβραάμ κ.α., όμως όλες αυτές δεν είναι πραγματικές, αλλά μυθιστορηματικές, για χάρη του θεάτρου και της ηθοπλασίας, αφού σε όλες τις περιπτώσεις αυτοί που τις έκαναν φέρονται να τιμωρούνται με θανατική εκτέλεση ή με αιώνια βασανιστήρια. Υπενθυμίζεται ότι η θυσία του Αβραάμ δεν έγινε, απλά διατάχτηκε για δοκιμασία πίστης, ενώ ο Δίας μετενσάρκωσε το Λυκάονα σε λύκο, επειδή του θυσίασε βρέφος στο Λύκαιον όρος της Αρκαδίας. Επίσης ο Δίας σκότωσε με κεραυνό τον Τάνταλο και στον Άδη τον τοποθέτησε σε μέρος που να βασανίζεται αιώνια, επειδή παράθεσε γεύμα με ανθρώπινο κρέας στη θεά Δήμητρα και άλλους θεούς στη Φρυγία, για να δει αν το καταλάβουν κ.α.

Β. Τάφοι του Δία και Μίνωα

       Ανατρέχοντας στα αρχαία κείμενα βλέπουμε να μιλούν και για τάφο του Δία στην Κρήτη, «οι δ’ αυ Κρήτες ου γενέσθαι παρ’ αυτοίς ουδέ τραφήναι μόνον τον Δία λέγουσιν, αλλά και τάφον αυτού δεικνύουσιν». Κατόπιν αυτού τίθεται το ερώτημα για το πού βρίσκεται ο τάφος του Δία στην Κρήτη; Είναι το όρος Γιούχτας, όπως λέγεται ή ένας από τους τάφους που βρίσκονται εκεί; Η ονομασία του όρους Γιούχτα κατά πολλούς είναι παραποίηση του λατινικού Jupiter= ο Δίας, Το όρος αυτό έχει ανθρωπόμορφη εικόνα, κάτι που εντυπωσιάζει και εξάρει τη φαντασία όσων έρχονται με πλοίο στην Κνωσό - Ηράκλειο.

      Μοιάζει συγκεκριμένα με μεγάλο σε ηλικία άνθρωπο που είναι ξαπλωμένος κατά μήκος της Κρήτης και κοιτάζει τον ουρανό. Προ αυτού πολλοί πιστεύουν ότι αυτό το ανθρωπόμορφο όρος είναι ο Δίας νεκρός, το άγαλμά του και κάπου εκεί κοντά είναι ο τάφος του, το τέμενός του. Να σημειωθεί και ότι η περιοχή εκεί λέγεται «Τεμένους» από παλιά.
      Κατόπιν όλων αυτών το να λέμε ότι το τέμενος στα Ανεμόσπηλια είναι αυτό όπου εκκλησιάζονταν, θάφτηκε κλπ. ο Δίας και ο γιος του ο Μίνωας μαζί με ιερείς ή απόγονούς τους είναι λογικό, η αλήθεια, γιατί αφενός και ιερό και τάφοι υπάρχουν εκεί, το ιερό βρίσκεται πάνω σε όρος που ονομάζεται Δίας, το ιερό φτιάχτηκε επί εποχής Δία και Μίνωα κλπ. κλπ. και αφετέρου τα επιφανή μέλη μιας κοινωνίας θάβονται σε ιερά που δημιουργούνται ειδικά γι’ αυτούς και σε ωραία, υψηλά μέρη. Το να λέμε όμως ότι το εν λόγω τέμενος ήταν ανθρωποσφαγείο ε… είναι εκτός από ψέμα και κακοήθεια, αν όχι ασέβεια γιατί βρίσκεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του Δία, του θεού που ήταν αφενός ο προστάτης της φιλοξενίας (ξένιος) και αφετέρου ο τιμωρός αυτών που έκαναν ανθρωποθυσίες, καθώς και αυτών που έτρωγαν ανθρώπινο κρέας (κανιβάλων), όπως είδαμε πιο πριν.

 Γ. Το ψεύδος για ανθρωποθυσίες στα Χανιά - Μινωικοί Νομοί

      Μερικοί, όταν δουν ανθρώπινα οστά σε κάποιο αρχαίο κτίσμα που δεν βρίσκεται σε νεκροταφείο, αμέσως υποθέτουν ότι εδώ γινόταν ανθρωποθυσίες. Αναφέρει π.χ. κάποιος στο ιντερνέτ. «Τα οστά νεαρής γυναίκας, που βρέθηκαν στο Καστέλι Χανίων σε χώρο όπου κατά τη Μινωική εποχή διεξάγονταν θυσίες -δίπλα της εντοπίστηκαν και πολλά οστά ζώων- είναι το εντυπωσιακό εύρημα των ανασκαφών στην περιοχή. Πρόκειται για ανθρωποθυσία; Ο ξεχωριστός τρόπος απόθεσης των οστών της γυναίκας, όμοιος ακριβώς με εκείνον των σφαγίων των ζώων, παραπέμπει ευθέως σε αυτή την έσχατη πράξη θυσίας, η οποία φαίνεται ότι είχε γίνει σε αυτό το σημείο, τελετουργικά, κάπου στον 14ο-13ο αιώνα πκχ Υπάρχει και ένα πρόσθετο αποδεικτικό στοιχείο της ανθρωποθυσίας: η αποκάλυψη και του βωμού. Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρωποθυσίας είναι αυτό στα Ανεμόσπηλια Αχαρνών κλπ. κλπ.».
      Ωστόσο όλα αυτά είναι κακόβουλα ψεύδη, αλλά και αχαριστία, γιατί η Μινωική Κρήτη έφερε τον πολιτισμό. Ο Πλάτων («Μίνως, 315») αναφέρει ότι οι Έλληνες δεν θυσιάζουν ανθρώπους, όπως οι Καρχηδόνιοι, γιατί αυτό είναι «ανόσιον» (= μη σύμφωνο με τα όσια και ιερά) της φυλής τους, πλην μόνο οι κάτοικοι της Λυκαίας και οι απόγονοι του Αθάματα, που αυτοί κάνουν όχι όμοιες, αλλά παρόμοιες θυσίες με τους βάρβαρους («επεί αυτίκα ημίν μεν ου νόμος εστίν ανθρώπους θύειν αλλ’ ανόσιον, Καρχηδόνιοι δε θύουσιν ως όσιον ον και νόμιμον αυτοίς»). Συγκεκριμένα ο Πλάτων αναφέρει: «Για παράδειγμα σε μας (τους Έλληνες) δεν υπάρχει νόμος να θυσιάζουμε ανθρώπους, είναι ανόσιο. Αντίθετα οι Καρχηδόνιοι θυσιάζουν, γιατί γι’ αυτούς είναι όσιο και νόμιμο, και μάλιστα κάποιοι από αυτούς θυσιάζουν και τους ίδιους τους γιους τους στον Κρόνο, όπως ίσως έχεις ακούσει κι εσύ. Και δεν είναι μόνο οι βάρβαροι που έχουν διαφορετικούς νόμους από εμάς, αλλά και οι κάτοικοι της Λυκαίας (= απόγονοι του Λυκάονα στο Λύκειο όρος της Αρκαδίας) και οι απόγονοι του Αθάμαντα (= γιος του Αιόλου, πατέρας Φρίξου και Έλλης, έμενε στην Αλον της Αχαΐας Θεσσαλίας) που κάνουν παρόμοιες θυσίες (λέει παρόμοιες, όχι όμοιες) παρότι Έλληνες. Έτσι και εμείς οι ίδιοι, πρέπει να έχεις ακούσει, βέβαια, ποιους νόμους χρησιμοποιούσαμε παλιά σε σχέση με τους νεκρούς. Σφάζαμε ζώα για θυσίες πριν από την εκφορά του νεκρού και στέλναμε και καλούσαμε γυναίκες, που μάζευαν τα οστά των νεκρών που καίγονταν. Αλλά και οι προγενέστεροι από εκείνους έθαβαν στα μέρη μας τους νεκρούς μέσα στο σπίτι. Εμείς δεν κάνουμε τίποτα από αυτά. …Γι’ αυτό λοιπόν το λόγο ο Μίνωας θέσπισε αυτούς τους νόμους για τους πολίτες του, εξ αιτίας των οποίων η Κρήτη ευημερεί ανέκαθεν, καθώς και η Σπάρτη από τότε που ‘άρχισε να τους χρησιμοποιεί» (Πλάτων, «Μίνως», 315b - 320).
      Ο Πλούταρχος (Σόλων 11) αναφέρει: «Κάλεσε τότε (ο Σόλων) τον Επιμενίδη από τη Φαιστό της Κρήτης, που μερικοί τον θεωρούν έναν από τους επτά σοφούς, αντί για τον Περίανδρο… Όταν ήρθε στην Αθήνα γνωρίστηκε με το Σόλωνα και τον βοήθησε πολύ στην προεργασία της νομοθεσίας του. Απλοποίησε τους νόμους τους σχετικούς με τις ιερές τελετές, έκαμε πιο ήπιους τους νόμους που αφορούσαν τα πένθη, επιτρέπονταν μόνο ορισμένες θυσίες στους νεκρούς και καταργώντας τις άγριες και βαρβαρικές συνήθειες που επικρατούσαν προηγούμενα …».
      Σύμφωνα με τους Πλάτων (Νόμοι, Μίνως), Λαέρτιος (Επιμενίδης), Πλούταρχος (Σόλων και Λυκούργος), Δ, Αλεξανδρευς (Ρωμαϊκή Αρχαιολογία) , Ηρόδοτο κ.α. Ο μινωικός εκπολιτισμός των άλλων Ελλήνων έγινε στην Αθήνα επί Σόλωνα και στη Σπάρτη επί Λυκούργου και των Ρωμαίων επί Νουμά.

Θυσία Πολυξένης (Αμφορέας 570 - 550 πκχ, Βρετανικό Μουσείο). Η θυσία αυτή είναι μυθιστορηματική και όχι πραγματική, την οποία έγραψε ο Ευριπίδης, δεν αναφέρεται στα Ομηρικά Έπη, για να δείξει ότι μάχαιρα έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις, που οδηγούν οι πόλεμοι, τα πάθη και τα μίση. Η Πολυξένη, κόρη του Πρίαμου και της Εκάβης, κατά τον Ευριπίδη οδήγησε με τα θέλγητρά της τον Αχιλλέα στο ναό του Απόλλωνα, όπου ήταν κρυμμένος ο Πάρις και τον δολοφόνησε. Από εκδίκηση ο Νεοπτόλεμος την απήγε και την έσφαξε για θυσία για το θάνατο του πατέρα του. Εξ αιτίας αυτής της θυσίας οι θεοί τιμώρησαν τους Έλληνες με πολλά δεινά, στραβώθηκε ο μάντης, ο Αγόμενων με το που ήρθε στην Ελλάδα δολοφονήθηκε κλπ. κλπ.


Αναπαράσταση του ψεύδους των αΧΡείων. το υποτιθέμενο ανθρωποσφαγείο στα Ανεμόσπηλια.

 

ΔΑΜΗΣ (ΜΑΚΗΣ) ΚΡΑΣΑΝΑΚΗΣ (Διευθυντής Υπουργείου Πολιτισμού)